Ferrol vello
A Coruña
É Ferrol Vello un barrio dotado,
Cheo de asfalto e de adoquín,
A vella Pysbe e auga corrente,
Ai! Ferrol Vello te pareces a Madrid.
Ferrol, Ferrol, Ferrol, rol, rol !Tan perto, tan lonxe.Como un cofre dos tesouros,sempre a agardar a aquela, a aquel, que saiba descubrilo.
Tras do que queda de Esteiro, esplendor obreiro; tras da apoteose rectilínea do Barrio da Magdalena - racionalista, modernista e tamén militar-; alá nos agarda a orixe de todo:
Ferrol Vello, empoleirado nun castro que se deita ao mar no peirao de curuxeiras. Non coñezo ritual máis fermoso –e mesmo algunha vez o temos practicado na Tropa da Tralla - que desembarcar nesa dársena; catar un petisco no Anca ou no Coral-vellas taberna da ribeira-; e, de seguido, berrar en brinde, ben forte cara o vento: Viva a Virxe Parrocheira !(que é como lle chaman no lugar á virxe do Socorro, en honra das antigas vendedoras do peixe, as parrocheiras).
Din que Ferrol Vello está a caer, e é certo. Mais, alén das campañas de rehabilitación, hai outros antídotos máis rápidos, baratos-aínda que fugaces- para reencontrármonos de súpeto con tanta fermosura, con tan antigo esplendor.
Este sábado na celebración do dezaoito aniversario da FundaçomArtabria –parabéns- coincidín cun grande mestre: Manolo Bacallau. Fixo unha marea enTerranova e xa lle quedou Bacallau para sempre. Unha artista extraordinario, cantor de guitarra e tasca, que domina toda a música galega, con epicentro en Ferrol. Por favor entren nesta cantiga, e convértanse para en devotas e devotos da marabilla: Ferrol Vello.
Dende a Coruña, grazas Manolo Bacallau por tanto talento: Ferrol, Ferrol, Ferrol, rol, rol !
(canta Manolo Bacallau)
É Ferrol Vello un barrio dotado,
Cheo de asfalto e de adoquín,
A vella Pysbe e auga corrente,
Ai! Ferrol Vello te pareces a Madrid.
Y los turistas en el verano
Bizcos se van a quedar
Cuando vean a las chicas de aquel barrio
Canfurneando por Bonilla
y otro lado.
Polo barrio de Esteiro víronte pasar
E o Portuarios viña de ganar
