Segundo Pérez: "Martiño Noriega é nobre e sincero, pero CA non entendeu que da Catedral vive moita xente"

Santiago de Compostela

Segundo Pérez foi nomeado deán no momento máis complicado para a Catedral de Santiago en moito tempo. O Códice Calixtino, unha das xoias do arquivo, fora roubado e isto deixara tocado o seu predecesor. "Foi un despiste", di mentres defende as medidas de seguridade da época, hoxe multiplicadas. O caso deu a volta ao mundo e tras el non estaba "ningunha multinacional" senón "o electricista, un traballador da casa". "Foi ridículo", ri ao lembralo.

Pérez marcha deixando as obras de rehabilitación case rematadas. "Dende o século XVIII, con Casas Novoa, non se lle deu unha volta así á Catedral". O seu mandato coincidiu co paso pola alcaldía de Martiño Noriega, o alcalde que deixou de acudir á ofrenda ao Apóstolo e co que, a pesar de todo, mantén unha boa amizade.

"A primeira entrevista con el foi unha entrevista longa. Atopeime cun rapaz moi nobre e sincero. Foi como unha especie de confesión e eu non podo traizoar a confianza, e menos sendo cura. Dende ese momento, a nosa relación foi de amigos e segue sendo". El non se considera "un izquierdoso, nin moito menos", pero admite que entre os seus compañeiros da curia houbo a quen lle "estrañou" aquela amizade.

Pérez desvincula a Martiño da decisión de enarborar o laicismo como bandeira. "Eu penso que por el non habería problema, pero o grupo que había detrás tíñano a gala". El, que xa coñecía algúns dos membros do seu equipo, avisounos. "Mira que vos equivocades con esta actitude. Non é por piedade, é que moita xente vive da Catedral. Despois, pasou o que pasou e dixéronme 'Que razón tiñas!'. Unha oportunidade perdida que pasou así, que lle vas facer".

Destes oito anos (os dous mandatos que ten como límite) e seis á fronte da oficina do Peregrino, onde continúa, o ex deán queda "coas persoas que acollín e mesmo confesei". O seu traballo permitiulle coñecer o emperador de Xapón, o presidente de Uruguai ou a Angela Merkel, "pero tamén xentes sinxelas que perderan o sentido da vida e o camiño axudounas realmente".

Únete al canal de WhatsApp de la SER

"Se non se puidese volver ao que significa o camiño, sería unha perda para a humanidade. Con ese patrimonio espiritual e mundial é co que quedo", concluíu.