Cristina Pato: “Os muros nas cidades pequenas son máis visibles, pero hai esperanza”
Percorremos o Casco Vello a través do libro “No día do seu enterro”
Comerciantes do Casco Vello de Ourense "El barrio era bueno, pero se mató"
20:02
Compartir
El código iframe se ha copiado en el portapapeles
<iframe src="https://cadenaser.com/embed/audio/460/1655310324048/" width="100%" height="360" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
Ourense
Érguense as cidades. Caen os relatos. Camiñas polas páxinas do libro e pensas. Soñas. Imaxinas. Que ficou de nós naquel lugar? Que lembranza agarda o tempo cando dobremos aquela esquina e coñezamos unha historia que nunca se contara?
Como cada quince días, na sección de literatura de La Ventana, facemos unha reportaxe vencellada a un libro. Neste caso a “No día do seu enterro” de Cristina Pato. As protagonistas do noso percorrido sonoro son a alma comerciante dunha rúa, a do Vilar, referente no comercio ourensán. Rosa Mari Pérez, Chicha Borrajo, Camila de Prado e Manoli Tesouro. Neste relato a pregunta é a de sempre. Que pasou co barrio?
As mulleres son tamén claves no libro de Pato. Nunha cidade na que “fagas o que fagas, nunca poderás saír do círculo en que naciches", tal e como di no libro Marica.
“No día do seu enterro”. Unha novela de silencios, de sombras, de irmandade, de emigrantes que volven para seguir, e de mulleres que non deixan de crer no presente e tamén no futuro. Nesta edición de La Ventana revisitamos o libro coa súa autora, Cristina Pato, e coa axuda do noso colaborador, o xornalista Sergio Pascual.
