O Día das Letras Galegas 2024 levará o nome de Luisa Villalta

A Coruña

O Día das Letras Galegas 2024 estará dedicado a Luisa Villalta. O pleno da Real Academia Galega (RAG) aprobou dedicar esta homenaxe á poeta coruñesa en coincidencia co vixésimo aniversario da súa morte o ano que vén.

A proposta de Villalta, defendida por Ana Romaní e Margarida Ledo, resultou gañadora nunha segunda votación por 14 votos fronte á que defendía premiar a poesía popular.

A poeta coruñesa faleceu en 2004 como consecuencia dunha meninxite, aos 46 anos. Foi unha das figuras máis destacadas da literatura galega que emerxeron a finais dos 80 e principios dos 90, "unha autora para facer pensar o mundo", segundo resalta a RAG.

A institución celebrou a sesión no Palacio Municipal de María Pita por estar en obras a súa sede na rúa Tabernas.

Luísa Villalta, a eterna poetisa da 'Cidade Alta'

Nacida o 15 de xullo de 1957 na Coruña, Luísa Villalta deixou unha pegada importante na literatura galega desde a publicación da súa obra teatral 'Concerto para un home só' ata o seu poemario 'En concreto', que foi premiado pouco antes do seu falecemento en 2004.

Únete al canal de WhatsApp de la SER

Villalta, que estudou no desaparecido colexio das Josefinas e no instituto Eusebio dá Garda da Coruña, foi titulada superior en violín e formou parte da Orquestra de Santiago de Compostela e da Nova Orquestra de Galicia, pero decidiu dedicarse á docencia, licenciándose na Universidade de Santiago de Compostela na subsección Galego-Portugués e, posteriormente, en Hispánicas.

A escritora compaxinou o seu labor como profesora de Lingua e Literatura Galegas en diferentes institutos de Oleiros, Ferrol e Sada coa súa andaina literaria, que a levou a amar as letras e, sobre todo, a poesía, publicando o seu primeiro poemario 'Música reservada' en 1991.

Con 'Ruído', publicado en 1995, confirmouse como autora de referencia das letras galegas daquel momento, cando tamén saíu á luz 'Rota ao interior do ollo', á que máis tarde se uniu ‘Papagaio’, un poemario que levaba o nome do que foi tradicionalmente o barrio dedicado á prostitución, que foi fotografado por Maribel Longueira.

A Coruña, o seu lugar de nacemento, á que chamaba 'Cidade Alta', sempre estivo presente nas súas obras, como na última que publicou, 'En concreto', coa que gañou o XII Premio de Poesía Espiral Maior e que tiña planeado presentar en agosto na Feira do Libro, pero faleceu en marzo de forma repentina por mor dunha meninxite, cando tiña 46 anos.

A súa obra poética editada complétase con ‘As palabras ingrávidas’, unha edición facisimilar do poemario que Villalta estaba a realizar nun calendario poético do 2004 da casa lusa Assírio&Alvim, e Armando Requeixo encargouse da súa publicación cando a poetisa xa falecera.

Pero máis aló da poesía, Luísa Villalta tamén foi dramaturga, con obras como 'Ou representante' ou 'Vos doces anos dá guerra' e traducións de Pier Paolo Pasolini ou Maquiavelo.

A súa paixón pola música, ademais de en a poesía, estivo presente na súa obra narrativa, como en 'Siléncio, ensaiamos', formada por once historias, e tamén mostrou a súa visión da vida como un xogo en ‘Teoría de xogos’.

A homenaxeada no Día dás Letras Galegas 2024 colaborou en diferentes medios informativos como ‘Luzes de Galicia’ ou ‘A trabe de ouro’, nos que plasmou a súa opinión, sempre marcada polo humor, a ironía e unha clara vontade de intervención para estimular unha reflexión crítica.

Villalta, que se achegou en distintas ocasións á obra de Álvaro Cunqueiro, tamén destacou como ensaísta coas publicacións de 'Ou don Hamlet de Cunqueiro: unha ecuación teatral', 'Ou outro lado dá música, a poesía: relación entre ambas as partes na historia dá literatura galega' e ‘Ou outro lado dá música, a poesía’, no que ofrece unha relectura das letras galegas desde a súa relación coa música do medievo aos tempos das Irmandades da Fala.