Lucrecia

Bilbao

Gehiengoak esango zuen, “aurrera jarraitu behar duzu zure bizitzarekin”, nik behintzat ez. Nire bihotza nire gorputzetik atera zen, nire zoriona suntsitu eta heriotzaren alde egon nintzen. Ez nion inongo mutili niregana hurbiltzen uzten, beldurrez nengoen eta. Labana hartzen nuen bakoitzean, nire gorputzeko zatiren bat zauritzen nuen. Odol tantak erortzen ziren, euria, bestalde, begietatik. Egun hartan, ausarta sentitu nintzen, labana hartu eta heriotzera hurbildu nintzelako. Nire izpiritua libre nahi nuen, aske sentitu. Nire gorputza betiko zauritu zuenaren aurpegia etorri zitzaidan burura, irabazi egin didazu, pentsatu nuen. Nire gorputza odolez betetzen hasi zen, zentzua galtzen nindoan bitartean. Argi liluragarri bat agertu zen orduan eta berau jarraitzea erabaki nuen, nire bihotza orduz geroztik babestua sentitzen da.